İLK ÇAMAŞIR MAKİNESİ

İLK ÇAMAŞIR MAKİNESİ

Yüzyıllar boyunca kadınlar çamaşırlarını

akarsu kenarlarında elleriyle ovarak ve tokaçlayarak

yıkadılar. Akarsuların olmadığı yerlerde,

çamaşırlar, tahta, bakır ya da demir leğenler

içinde yıkandı. 20. yüzyılın başına gelinceye

değin, dünyanın her yerinde başka bir

çamaşır yıkama yöntemi yoktu.

1782'de Henry Sidgier adlı bir Londralı,

altıgen biçiminde kapalı bir çamaşır teknesi

gerçekleştirdi. Bu teknenin içine yerleştirilen

tahta çubuklar arasına çamaşırlar sıkıştırılıyordu.

Teknenin iki ucu, iki askıya asılıyor,

sonra da kol gücüyle döndürülüyordu. Tamamen

insan emeğine dayanan bu sistem hem

çok yorucuydu, hem de alışılagelmiş yöntemlere

oranla daha uzun zaman alıyordu. Makineden

çıkarılan ıslak çamaşırlar, iki tahta

merdanenin arasından geçirilerek sıkıştırılıyor,

böylece bir yandan sulan süzülürken, bir yandan

da bir anlamda ütülenmiş oluyordu.

1791'de Ferguson Hardie adında bir İngiliz,

merdane kolunun tek yönlü hareketiyle, merdanelerin

hem ileri, hem de geri gelmesini sağlayan

bir sistem geliştirdi. Bu sistem sayesinde,

hiç değilse sıkma mekanizmasında bir ölçüde

kolaylık sağlanmıştı. Ama yine de bütün

işlemler insan emeğine dayanıyordu ve çok yarucuydu.

1906'da Chicago kentinden Alva Fisher,

elektrik enerjisiyle çalışan ilk çamaşır makinesini

gerçekleştirdi. 1924 yılında ilk kurutmalı

makineler piyasaya çıktı. 1940'lı yıllardan

itibaren tam otomatik makineler ev hanımlarının

hizmetine girmeye başladı.