Antalya akdeniz üniversitesini bırakıp İstanbul'a geri döndüğümde yeniden staj yapdığım yerde iş başı yaparak çalışmaya başladım. Cok sevdıgım ve değer verdiğim insanlarla birlikde calışmak cok hoşuma gidiyordu fakat burada çalışmaya devam ettiğim sürece kendimi de kandırmaya devam ettiğimin farkına vardım. Hayat sadece evden işe gidip gelmekden ibaret değildi orada calısmaya devam ettiğim sürece kendimi kısıtlamaya devam ediyordum. Benimle birlikde bir kac arkadasım daha aynı dusunceye sahipdi ve kısa bır sure sonra bir arkadasım bana kardesının TurkTelekom'da calısdıgını soyledı ve burada teknik işlerden anlayan bır eleman alınacagını soyledı bende onu hemen değerlendırmeye almak ıcın calıştığım yerden istifa ettim . Aynı gün içerisinde iş başvurusu yapacagım yerin adresini aldım ve Kartal'dan yola cıkarak Kadıköy / Bahariye 'deki ofise gecdim. Ofise girdiğimde cok heyecanlıydım cünkü artık daha farklı bır iş hayatına geçiş yapıyordum. Hayatın sürükleyici yüzünü görmek icin can atıyordum ve bu sırada işe başlamam için gerekli mülakatta sorulan ilk soru hangi takımlı oldugum du =) Tabiki çok şaşırmıştım hemen Beşiktaş dedim zaten patron fanatik Beşiktaşlıymış hemen işe başlayabilecegimi soyledı . Ertesi gün ofise geldigimde cok farklı bir işle karsılasdım işin TürkTelekom ile alakası yokdu Turkcell'in karasal hatlarda hizmet veren Tellcom kanadında oldugunu öğrendim ve bir farlı gelişme daha olan iş konusunuın teknik kısımla bir alakası yokdu satış/pazarlama kısmında calısacağımı öğrendim. İlk konuşmalarda sürekli hedeflerden kotalardan bahsediliyordu ve duymakda olduğum bu terimler bana cok uzak bir okadarda anlamsız gelıyordu birden yüreğimi tuhaf bır korku ve heyecan sarmıştı. ilk iş günümde satış müdürümüz patronumuz sahaya cıkcaz dediler bende halı saha maçı var sanmişdım =) o gunu dusundukce hâla cok guluyorum ...Her yeni iş gününde sürekli farklı konularda firma sahipleriyle nasıl konusmam gerekdiğini öğreniyordum . zaman zaman bu işi yapamayacağımı dusunup ilk günden bırakmayı defalarca dusundum fakat etrafımdaki , çevremdeki insanların benım hakkımdakı dusunceleri ne olur diye her seferinde daha çok düşündüm ve vazgeçmedim. Çalışmaya basladıgım yeni iş hayatımda ofis calısanları ekip liderleri her gün baska konular hakkında beni bilgilendiriyorlardı bende onların anlattıklarını aksam eve gittiğimde boş dosya kağıtlarına defalarca yazıp guzel metinler halinde düzenleyip ezberlıyordum başarıyı hedef olarak seçmiştim kendime ve öylede oldu ılk bır aydan sonra işi artık tamamen öğrenmiştim ve herkes benden birşeyler bekliyordu.Öğrendiklerimi tek basıma ıspatlama şansı yakalamıştım artık ve arka arkaya 2 ay ofis birincisi olmuştum buda benım ve çevremdekilerin cok hosuna gitmişti artık azmin meyvesini aldığımı fark ettim ve iş hayatımda doğru bır karar aldığım ıcın ben ve dostlarım cok mutluydu.
Hayatımda ki ilk değişim noktası buydu unutmayın ve inancınızdan vazgeçmeyin '' Deneyen kaybedebilir ama denemeyen zaten kaybetmiştir''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder